Ιαματικές Πηγές
Τα ιαματικά νερά είναι κατάλληλα για παθήσεις που έχουν σχέση πρωτίστως με αρθρώσεις, οστά, μύες, νεύρα και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την πρόληψη, θεραπεία ή αποκατάσταση ασθενειών.
Αρχικά, η χρήση των πηγών αυτών από τους ντόπιους περιοριζόταν στο πάτημα και πλύσιμο των μάλλινων υφασμάτων κα όχι στη θεραπεία νοσημάτων.
Το πολύτιμο «κακκάβειον ύδωρ» έμενε παραμελημένο, διότι θεωρείτο βλαβερό.
Πίστευαν ότι εκεί κάτω στις πηγές αυτές εργάζονταν οι διάβολοι της κόλασης και ότι τα Κόκκινα, όπου βρίσκονταν οι θερμές πηγές, ήταν κατοικία των νεράιδων τις οποίες πολλοί από τους ντόπιους βεβαίωναν ότι τις είδαν να χορεύουν και να τραγουδούν.
Η βασίλισσα Αμαλία προκειμένου να αντιμετωπίσει πρόβλημα της να τεκνοποιήσει, έφερε από τη Βαυαρία επιτελείο από κορυφαίους γιατρούς της εποχής για να αναζητήσουν σε όλη την Ελλάδα το κατάλληλο ιαματικό νερό. Γερμανοί γιατροί και χημικοί, που ήρθαν στην Ελλάδα μαζί με τον Όθωνα, πρόσεξαν πρώτοι την ιαματικότητα των θερμών πηγών της Κύθνου. Με δική τους σύσταση και με επιστημονικό τρόπο οικοδομήθηκε η δεξαμενή της πηγής των Αγ. Αναργύρων το 1838, αφού πρώτα, το 1830 και το 1833, έγιναν χημικές αναλύσεις που απέδειξαν τις ιαματικές δυνάμεις των πηγών.
Λέγεται ότι θεώρησαν την Κύθνο και το ιαματικό της νερό ιδανικό για την υπογονιμότητα.
Σήμερα στα ιαματικά λουτρά υπάρχουν οι λουτήρες που κατασκευάστηκαν προκειμένου να κάνει το μπάνιο του το βασιλικό ζεύγος.
Το 1836 φτάνει στην Κύθνο ο βασιλικός αρχιτέκτονας Christian Hansen ο οποίος έφτιαξε τα σχέδια του συγκροτήματος των ιαματικών λουτρών, μαζί με το βοηθό του Laurent.
Οι παλιές κτιριακές εγκαταστάσεις έχουν χαρακτηρισθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού Ιστορικό Μνημείο.
Στη σημερινή εποχή οι ιαματικές πηγές λειτουργούν κατά τους θερινούς μήνες και συμβάλλουν στην τουριστική προβολή του νησιού καθώς και στην προώθηση του ιαματικού τουρισμού.
